Araştırma Makalesi    |    Açık Erişim
Anadolu Türk Eğitim Dergisi 2025, Clt. 7(1) 86-102

Comparison of the school principal training and appointment processes in China, Singapore and Türkiye

Berru Ulusoy

ss. 86 - 102

Yayın Tarihi: Haziran 30, 2025  |   Görüntüleme Sayısı: 0/0   |   İndirilme Sayısı: 0/0


Özet

Öz

Okul müdürleri, ulusal eğitim sistemlerinin etkinliğini ve başarısını sağlamada önemli bir rol oynarlar. Eğitim alanındaki hızlı dönüşümler, okul liderlerinden beklenen rolleri ve yetkinlikleri kökten yeniden şekillendirmiştir. Bu bağlamda, değişen eğitim taleplerini karşılayabilecek nitelikli müdürlerin hazırlanması ve atanması esastır. Bu gerekliliği karşılamak için, uluslararası değerlendirmelerde yüksek performans gösteren ülkelerin politikalarını ve uygulamalarını analiz etmenin değerli içgörüler sağlayabileceği yaygın olarak kabul edilmektedir. Bu çalışma, Çin (Şanghay) ve Singapur'daki okul müdürlerinin eğitim ve atama süreçlerini karşılaştırmalı olarak incelemeyi amaçlamaktadır ve bu okullar Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı'nda (PISA) sürekli olarak yüksek puanlar elde etmişlerdir ve bu uygulamaları Türkiye'deki mevcut durumla ilişkilendirerek değerlendirmektedir. Nitel araştırma kapsamında karşılaştırmalı bir anket modeli kullanan çalışma, seçilen ülkelerdeki ilgili akademik literatürü incelemek için belge analizini kullanmıştır. Karşılaştırmalı analiz, Çin (Şanghay) ve Singapur'un okullar için sistematik ve sürekli hizmet içi eğitim sunarken, Türkiye'nin bu alanda tutarlı ve yapılandırılmış bir yaklaşımdan yoksun olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca, Çin ve Singapur'daki hizmet öncesi eğitim ve liderlik geliştirme uygulamaları pratik deneyim, mentorluk ve uygulamaya dayalı öğrenmeye vurgu yapmaktadır. Bu bulgulara dayanarak, çalışma Türkiye'de okul müdürlerinin seçimi, eğitimi ve atanması süreçlerini iyileştirmek için öneriler sunmaktadır.

Abstract

School principals play a pivotal role in ensuring the effectiveness and success of national education systems. The rapid transformations within the field of education have profoundly reshaped the roles and competencies expected of school leaders. In this regard, the preparation and appointment of qualified principals capable of addressing evolving educational demands are considered essential. This study aims to comparatively examine the training and appointment processes of school principalsin China (Shanghai) and Singapore that they have consistently achieved high scores in the Programme for International Student Assessment (PISA) evaluate these practices in relation to the current situation in Türkiye. Employing a comparative survey model within the scope of qualitative research, the study utilized document analysis to examine relevant academic literature in the selected countries. The comparative analysis revealed that while China (Shanghai) and Singapore offer systematic and ongoing in-service training for schools, Türkiye lacks a consistent and structured approach in this area. Furthermore, the pre-service training and leadership development practices in China and Singapore emphasize practical experience, mentoring, and application-based learning. Based on these findings, the study offers recommendations to enhance the processes of selection, training, and appointment of school principalsin Türkiye.

Anaktar kelimeler: PISA, Education, Management, School principal, Appointment


Bu makaleye nasıl atıf yapılır

APA 7th edition
Ulusoy, B. (2025). Comparison of the school principal training and appointment processes in China, Singapore and Türkiye. Anadolu Türk Eğitim Dergisi, 7(1), 86-102.

Harvard
Ulusoy, B. (2025). Comparison of the school principal training and appointment processes in China, Singapore and Türkiye. Anadolu Türk Eğitim Dergisi, 7(1), pp. 86-102.

Chicago 16th edition
Ulusoy, Berru (2025). "Comparison of the school principal training and appointment processes in China, Singapore and Türkiye". Anadolu Türk Eğitim Dergisi 7 (1):86-102.

Kaynakça
  1. Açıkalın, A. (1998). Okul yönetiminin toplumsal, kuramsal ve teknik yönleri . Pegem A Yayıncılık. https://depo.pegem.net/9786053183990.pdf [Google Scholar]
  2. Ávalos, B. ve Assael, J. (2018). Dirençten anlaşmaya geçiş: Şili'nin öğretmen performans değerlendirmesi örneği. Eğitimsel Değerlendirme, Değerlendirme ve Hesap Verebilirlik, 30 (2), 151–173. https://doi.org/10.1007/s11092-018-9275-2 [Google Scholar] [Crossref] 
  3. Bailey, KD (1994). Sosyal araştırma yöntemleri (4. basım). Özgür Basın. https://archive.org/details/methodsofsocialr0000bail [Google Scholar]
  4. Baştürk, R. (2013). Eğitim araştırmalarında veri toplama yöntemi olarak doküman analizi . Pegem Akademi. https://pegem.net/urun/Belge-Analizi-61608 [Google Scholar]
  5. Balcı, A. (2013). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemi, teknik ve ilkeler . Pegem Akademi. [Google Scholar]
  6. Baltacı, A. (2017). Nitel veri analizinde Miles-Huberman modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (1), 1-15. https://dergipark.org.tr/tr /pub/aeusbed/issue/30008/2905 [Google Scholar]
  7. Bedoyere, Q. (1995). Problem Çözme Teknikleri . Rota Yayınları. [Google Scholar]
  8. Bozkurt, S. ve Aslanargun, E. (2015). Okul yöneticilerinin öğretim liderliği davranışları ile öğretmenlerin iş tatmini arasındaki ilişki. Eğitim Bilimleri: Teori ve Uygulama, 15 (1), 123–136. [Google Scholar]
  9. Boon, Z. (2018). Singapur okul müdürlerinin liderlik hikayeleri . Dünya Bilimsel. [Google Scholar]
  10. Bush, T. (2008). Eğitimde liderlik ve yönetim geliştirme. Eğitim Yönetimi İdaresi ve Liderlik, 36 (2), 273–278. https://doi.org/10.1177/1741143207087778 [Google Scholar] [Crossref] 
  11. Bush, T. ve Jackson, D. (2002). Okul liderliğine hazırlık: Uluslararası perspektifler. Eğitim Yönetimi ve İdaresi, 30 (4), 417–429. https://doi.org/10.1177/0263211X020304003 [Google Scholar] [Crossref] 
  12. Carson, O., McAloon, T., Brown, D., & McIlfatrick, SJ (2023). Yetişkin genel hemşireliğinde liderlik gelişimi için Yüksek Lisans eğitiminin katkısını ve etkisini araştırmak: Kapsam incelemesi. Uygulamada Hemşire Eğitimi, 71 , 1-8. Makale 103697. https://doi.org/10.1016/j.nepr.2023.103697 [Google Scholar] [Crossref] 
  13. Çelik, V. (2002). Eğitim yöneticisi yetiştirme politikasına rehberlik eden temel eğilimler. C. Elma ve Ş. Çınkır (Ed.), 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticileri Yetiştirme Sempozyumu (s. 3–12). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. https://www.hiperkitap.com/21-yuzyil-egitim-yoneticilerinin-yetistirilmesi-sempozyumu-16-17-mayis-2002-bildiriler [Google Scholar]
  14. Day, C., Harris, A., Hadfield, M., Tolley, H. ve Beresford, J. (2001). Değişim zamanlarında önde gelen okullar . Açık Üniversite Yayınları. [Google Scholar]
  15. Demirtaş, H. (2008). Okul örgütlenmesi ve yönetimi. R. Sarpkaya (Ed.), Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi (s. 79–132). Anı Yayıncılık. [Google Scholar]
  16. Demirtaş, H. ve Özer, N. (2014). Okul müdürlerinin okul müdürlüğüne ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22 (1), 1-24. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/209950 [Google Scholar]
  17. Dilbaz, E. ve Atış, D. (2021). Yöneticiliğe ilk kez atananlar bağlamında 2017, 2018 ve 2021 MEB yöneticilerinin seçilmesi ve atanmasına ilişkin yönetmeliklerinin karşılaştırılması. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (4), 366-384. https://dergipark.org.tr/en/pub/aujef/issue/65496/882443 [Google Scholar]
  18. Fullan, M. (2001). Değişim kültüründe liderlik . Jossey-Bass. [Google Scholar]
  19. Güleç, D. (2009). Rotasyonla çalışan hemşirelerde iş doyumunun belirlenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Tez No: 236736. [Google Scholar]
  20. Güneş, H. ve Ulutaş, A. (2023). OECD ülkelerinde okul liderliği politikalarının karşılaştırmalı analizi. Eğitim Yönetimi ve Politika Çalışmaları Dergisi, 15 (2), 45–62. [Google Scholar]
  21. Hallinger, P. (2005). Instructional leadership and the school principal: A passing fancy that refuses to fade away. Leadership and Policy in Schools, 4(3), 221–239. https://doi.org/10.1080/15700760500244793 [Google Scholar] [Crossref] 
  22. Hallinger, P. (2011). Leadership for learning: Lessons from 40 years of empirical research. Journal of Educational Administration, 49(2), 125–142. https://doi.org/10.1108/09578231111116699 [Google Scholar] [Crossref] 
  23. Hatipoğlu, G., & Ordu, A. (2019). Comparison of Singapore, Lithuania, Dominican Republic, and Türkiye education systems. Mehmet Akif Ersoy University Journal of Faculty of Education, 49, 102-129. https://dergipark.org.tr/tr/pub/maeuefd/issue/42791/400838 [Google Scholar]
  24. Işık, H. (2003). A new model proposal in the training of school principals. Hacettepe University Journal of Faculty of Education, 24, 206. https://dergipark.org.tr/tr/pub/hunefd/issue/7812/102546 [Google Scholar]
  25. Karasar, N. (2012). Scientific research method. Nobel Academic Publishing. [Google Scholar]
  26. Kaya, A., & Göçen, A. (2012). A qualitative study on rotation of school administrators. Journal of Inonu University Faculty of Education, 13(3), 149-165. https://dergipark.org.tr/tr/pub/inuefd/issue/8695/108619 [Google Scholar]
  27. Kaya, Y.K. (1993). Education Management: Theory and practice in Türkiye. Set Ofset. [Google Scholar]
  28. Kerman, S.T. (2004). Human resource management practices: Is rotation necessary? (Unpublished master's term project). [Google Scholar]
  29. Korkmaz, M. (2005). Training of school administrators: Problems-solutions and suggestions. Journal of Gazi Faculty of Education, 25(3), 237-252. https://dergipark.org.tr/tr/pub/gefad/issue/6755/90 [Google Scholar]
  30. Leithwood, K., & Riehl, C. (2003). What we know about successful school leadership. Laboratory for Student Success, Temple University. [Google Scholar]
  31. Leithwood, K., Jantzi, D., & McElheron-Hopkins, C. (2006). The development and testing of a school improvement model. School Effectiveness and School Improvement, 17(4), 441–464. [Google Scholar]
  32. Leithwood, K., Louis, K. S., Anderson, S., & Wahlstrom, K. (2004). How leadership influences student learning. The Wallace Foundation. [Google Scholar]
  33. Liang, X., Kidwai, H., & Zhang, M. (2016). How Shanghai does it: Insights and lessons from the highest-ranking education system in the world. World Bank. https://doi.org/10.1596/978-1-4648-0790-9 [Google Scholar] [Crossref] 
  34. MOE (2015, 2016). Ministry of Education Singapore. https://www.moe.gov.sg/ [Google Scholar]
  35. National Center of Education and Economy (NCEE). (2019). Singapore: Teacher and principal quality. http://ncee.org/what-we-do/... [Google Scholar]
  36. OECD. (2012). Lessons from PISA for Japan: Strong performers and successful reformers in education. OECD Publishing. [Google Scholar]
  37. Özdemir, S., & Sezgin, F. (2019). Comparison of school leadership policies in high-performing countries. Turkish Studies, 14(3), 2053–2070. https://doi.org/10.29228/TurkishStudies.23172 [Google Scholar] [Crossref] 
  38. Özmen, F. (2002). Examples from the practices in developed countries in the training of educational administrators. 21st Century Education Administrators' Training Symposium. Ankara University Press House. [Google Scholar]
  39. Recepoğlu, E., & Kılınç, A. Ç. (2014). Selection and training of school administrators in Türkiye, current problems and solution suggestions. Electronic Turkish Studies, 9(2). https://turkishstudies.net/turkishstudies?mod=makale_tr_ozet&makale_id=17204 [Google Scholar]
  40. Robinson, V. M. J., Lloyd, C., & Rowe, K. (2008). The impact of leadership on student outcomes: An analysis of the differential effects of leadership types. Educational Administration Quarterly, 44(5), 635–674. https://doi.org/10.1177/0013161X08321509 [Google Scholar] [Crossref] 
  41. Schleicher, A. (2012). Preparing Teachers and Developing School Leaders for The 21st Century. OECD Publishing. [Google Scholar]
  42. Sergiovanni, T. J. (1992). Moral leadership: Getting to the heart of school improvement. Jossey-Bass. [Google Scholar]
  43. Spillane, J. P. (2006). Distributed leadership. Jossey-Bass. [Google Scholar]
  44. Stewart, V. (2015). Made in China: Challenge and innovation in China's schools. ASCD. [Google Scholar]
  45. Tan, H. (2013). Teacher training and employment. Marmara University Atatürk Faculty of Education Journal of Educational Sciences, 2(2), 203-207. https://dergipark.org.tr/tr/pub/maruaebd/issue/351/1960 [Google Scholar]
  46. Tian, M., & Virtanen, T. (2020). Shanghai teachers' perceptions of distributed leadership: Resources and agency. ECNU Review of Education, 4(4), [page range]. https://doi.org/10.1177/2096531120921051 [Google Scholar] [Crossref] 
  47. Tunc, A., & Kızıl, B. (2018). The transformation of the People's Republic of China and local governments. Journal of Individual and Society Social Sciences, 8(2), 51-72. https://doi.org/10.15831/jiss.2018.9.6 [Google Scholar] [Crossref] 
  48. Turhan, M., & Karabatak, S. (2015a). Problem-based learning in web-based training of school leaders: A theoretical model proposal. Educational Administration in Theory and Practice, 21(3), 395-424. https://doi.org/10.14527/kuey.2015.015 [Google Scholar] [Crossref] 
  49. UNESCO. (2006, 2011). Education for all global monitoring report 2006, 2011. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000215520 [Google Scholar]
  50. Yang Keo, S. D. (2016). Changing how schools and the profession are organized: Building a foundation for a national system of teacher career ladders at the National Center on Education and the Economy (Unpublished Doctoral Thesis). Harvard Graduate School of Education. [Google Scholar]
  51. Yenen, ET, Kartal, Ş. ve Bulut, A. (2018). Türkiye ve Şangay eğitim sistemlerinin karşılaştırılması. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 9 (22), 1-24. https://doi.org/10.17823/gusb.2526 [Google Scholar] [Crossref] 
  52. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011, 2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. baskı). Seçkin Yayınevi. [Google Scholar]
  53. Yılmaz, DK (2007). İlköğretim okulu yöneticilerinin ve öğretmenlerinin değerlere göre yönetime ilişkin görüşleri. Teori ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 52 (52), 639-664. https://dergipark.org.tr/tr/pub/kuey/issue/10345/126724 [Google Scholar]
  54. Yolcu, H. ve Kavalcılar, M. (2005). Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı okul ve kurum yöneticileri için seçme sınavı kapsamında yapılan değişiklik öncesi ve sonrası seçme sınavına giren yönetici adaylarının başarı düzeylerinin karşılaştırılması. Teori ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 11 (41), 87-111. https://dergipark.org.tr/tr/pub/kuey/issue/10356/126800 [Google Scholar]