Orjinal Araştırma Makalesi | Anadolu Türk Eğitim Dergisi 2020, Cil. 2(2) 17-32
Mevsimlik Tarım İşçilerinin Temel Eğitim Çağındaki Çocuklarının Eğitim Sorunlarına Yönelik Öğrenci Görüşler
Muhammet Dilekçi, Bülent Döş.
ss. 17 - 32 | Makale No: ated.2020.002
Yayın tarihi: Aralık 25, 2020 | Okunma Sayısı: 28 | İndirilme Sayısı: 200
Özet
Bu araştırmanın amacı, Mevsimlik Tarım İşçisi (MTİ) olarak çalışan ailelerin okul çağındaki çocuklarının eğitim sorunlarını incelemektir. Araştırma kapsamında Şanlıurfa İlinin Akçakale ilçesinde seçilen 15 öğrenci katılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan görüşme formu kullanılmıştır. Toplanan veriler Nvivo yazılımı ile analiz edilmiştir. Öncelikle veriler serbest kodlama ile kodlandıktan sonra kodlar kategori ve temalar altında toplanmıştır. Ham kodlama bir ay sonra tekrar gözden geçirilmiş ve tekrar kodlanmıştır. Her iki kodlamadaki benzer ve farklılıklar belirlenerek kodlama güvenirliği hesaplanmıştır. Benzerlik oranı %90 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucuna göre; mevsimlik tarım işçisi olarak çalışan ailelerin çocuklarının ailelerinden yeterince destek almadıkları ve destek almayan öğrencilerin çoğunluğunun kız çocukları olduğu belirlenmiştir. Bunun yanında okul devamsızlıkları ve sürekli yer değiştirmeleri sonucu öğrencilerin okulu sevmediği ve öğrenciler için yeterli düzeyde telafi eğitim hizmeti sağlanamadığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Ayrıca eğitimi seven öğrenciler sorunların eğitim yoluyla çözüleceğine inanmaktadırlar. Sorunun maddi destek ile çözüleceğini düşünen öğrenciler ise genel olarak okulu sevmediklerini belirtmişlerdir.
Anahtar Kelimeler: Mevsimlik tarım işçisi, Öğrenci görüşleri, Eğitim sorunu
| Bu makaleye nasıl atıf yapılır? |
|---|
|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
| Kaynakça |
|---|
|
Akbıyık, N. (2014). Malatya’da çalışan mevsimlik tarım işçilerinin sosyal ve ekonomik sorunlarının incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, (10), 132-154. Alpagut, G. (1998). Belirli süreli hizmet sözleşmesi. İstanbul: TÜHİS Yayınları. Resmi Gazete (2010). Mevsimlik gezici tarım işçilerinin çalışma ve sosyal hayatlarının iyileştirilmesi 2010/6 sayılı genelge (24.03.2010 ve 27531 Sayılı Resmi Gazete). Benek, S. ve Ökten, Ş. (2011). A study on living conditions of the seasonal agricultural workers: hilvan county (şanlıurfa) sample. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 10(2), 653–676. 03.09.2018 http://dergipark.gov.tr/jss/issue/24242/257008. Brent, G. ve Diobilda, N. (1993). Effects of curriculumalignmentversus direct instruction on urban children. TheJournal of EducationalResearch, 86(6), 333–338. https://doi.org/10.1080/00220671.1993.9941226. Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem, 1-360. ÇSGB. (2010). Mevsimlik gezici tarım işçilerinin çalışma ve sosyal hayatlarının iyileştirilmesi stratejisi ve eylem planı. Ankara: ÇSGB. Doğan, Z., Arslan, S. ve Berkman, A. N. (2015). Türkiye’de tarım sektörünün iktisadi gelişimi ve sorunları: tarihsel bir bakış. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), 29-41. Donham, K. ve Thelin, A. (2006). Agricultural medicine occupational and environmental health for the health professionals.Blackwell Publishing. Friedrich-Ebert-Stiftung. (2012). Tarımda mevsimlik işçi göçü Türkiye durum özeti. İstanbul: Friedrich-Ebert-Stiftung. Hurst, P. (2007). Agricultural workers and their contribution to sustainable agriculture and rural development. Geneva. ILO ILO. (2004). Towards a fair deal for migrant workers in the global economy. Genava, International Labour Office. ILO. (2012). Good practices in labour inspection: the rural sector with special attention to agriculture. Geneva, International Labour Office ILO. (2018). Elimination of worst forms of child labour (WFCL) in seasonalhazelnutagriculture in Turkey. Tarihinde 18 Eylül 2018, adresinden erişildi https://www.ilo.org/ankara/projects/WCMS_373426/lang--en/index.htm Makal, A. (2001) Türkiye'de 1950-1965 döneminde tarım kesiminde işgücü ve ücretli emeğe ilişkin gelişmeler. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 56(03). Karaman, Z. (2013). Mevsimlik tarım işçisi çocukların eğitim hakkına erişim durumları ve sosyal beceri yeterliliklerinin öğretmen görüşlerine göre belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. MEB. (2011). Mevsimlik gezici tarım işçisi çocuklarının eğitimleri. 2011/25 Sayılı Genelge. MEB. (2016). Mevsimlik tarım işçileri ile göçer ve yarı göçer ailelerin çocuklarının eğitime erişimi. 2016/5 Sayılı Genelge. Miles, M. B., veHuberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expandedsourcebook. Sage Yayınevi Mollamahmutoğlu, H. (2004). İş hukuku. Ankara: Turhan Kitapevi. Selek Öz, C. ve Bulut, E. (2013). Mevsimlik tarım işçilerinin Türk hukuk sistemi içerisindeki yeri. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 1(1), 94–111. Shenton, A. K. (2004). Strategiesforensuringtrustworthiness in qualitativeresearchprojects. Educationforinformation, 22(2), 63-75. TBMM. (2015). Mevsimlik tarım işçilerinin sorunlarının araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla kurulan meclis araştırması komisyonu raporu. Ankara: TBMM. TDK. (2018). Büyük Türkçe sözlük. 11.01.2019 tarihinde erişildi, http://www.tdk.gov.tr Uysal, M., Sayılan, F., Yıldız, A., Türk, E., Türkmen, N. ve Korkmaz, N. (2016). Mevsimlik tarım işçilerinin çocuklarının temel eğitim sorunları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 49(1), 183–201. Yıldırak, N., Gülçubuk, B., Gün, S., Olhan, E. ve Kılıç, M. (2003). Türkiye’de gezici ve geçici kadın tarım işçilerinin çalışma ve yaşam koşulları ve sorunları. Tarım-İş Sendikası Yayınları. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: SeçkinYayıncılık. Yiğit, B. (2018). Gezici mevsimlik tarım işçileri ile yerel mevsimlik tarım işçilerinin durumlarının karşılaştırmalı analizi: Isparta ili örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü |
